Amarcord is regiseur Federico Fellini’s herinnering aan zijn jeugdjaren in Rimini onder het Mussolini-regime.
Fellini schildert het leven van een puber in het Italië van de jaren dertig, de hoogtijdagen van Il duce. Met ongebreidelde fantasie bezingt hij de tragikomedie van het leven, met een gekke oom die niet uit een boom wil komen, een kioskverkoopster met machtige borsten en een fascistische optocht, waarvan de leiders worden afgeschilderd als onnozelaars. Fellini zag de fascisten als geestelijk onvolgroeide figuren die hun lot in handen legden van een Mussolini, de paus, hun moeder of de Madonna.